O Rasie

Berneński Pies Pasterski (Bernese Mountain Dog; Berner Sennenhund)

Wzorzec FCI nr 45 Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.05.2003
Przeznaczenie:Pierwotnie pies stróżujący, zaganiający i pociągowy w wiejskich zagrodach w Kantonie Berna , dzisiaj także pies rodzinny i wielostronny pies pracujący.

Klasyfikacja FCI: Grupa II, Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 3 Szwajcarskie psy pasterskie. Nie podlegają próbom pracy

Krótki rys historyczny: Berneński Pies Pasterski jest psem wiejskim o starym rodowodzie, wykorzystywanym u podnóża Alp, w części Wyżyny Szwajcarskiej i w okolicach Berna jako pies stróżujący, pociągowy i zaganiający. Jego pierwotna nazwa "Durrbachler" pochodzi od zajazdu i gospody Duerrbach koło Riggisbergu, gdzie ten długowłosy, trójbarwny pies podwórzowy był szczególnie chętnie trzymany. W latach 1902, 1904 i 1907 psy te zostały pokazane na wystawach i kilku hodowców z Burgdorfu postanowiło w listopadzie 1907 roku zorganizować się w celu hodowli w czystości rasy. Założyli oni "Szwajcarski Klub Duerrbachlera" i opracowali wzorzec rasy. W roku 1910 na wystawie w Burgdorf, na którą wielu okolicznych mieszkańców przyprowadziło swoje psy, zaprezentowano 107 Duerrbachlerów. Od tej chwili rasa, określana teraz, w nawiązaniu do pozostałych ras szwajcarskich ras pasterskich, jako Berneński Pies Pasterski, zyskała sobie szybko przyjaciół w całej Szwajcarii a wkrótce potem również w sąsiadujących Niemczech. Dzisiaj Berneński Pies Pasterski, dzięki swojemu atrakcyjnemu trójbarwnemu umaszczeniu i zdolności przystosowywania się jest znanym i cenionym na całym świecie psem rodzinnym. Ogólne wrażenie: długowłosy , trójbarwny, więcej niż średniej wielkości, mocny i ruchliwy pies użytkowy o mocnych kończynach, harmonijny i proporcjonalnie zbudowany.

Tak wyglądali przedstawiciele rasy na początku XX wieku:

Na przestrzeni stu lat do wzorca rasy stopniowo wprowadzano zmiany.  Obecny Berneńczyk sporo różni się od swoich protoplastów.  Oto kolejne wymagania obowiązującego wzorca:

Prawidłowe proporcje: stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia 9:10, raczej krępy niż długi. Idealny stosunek wysokości w kłębie do głębokości klatki piersiowej 2:1

Usposobienie i charakter: pewny, uważny, czujny i odważny w codziennych sytuacjach, łagodny i oddany w stosunku do zaufanych osób, pewny siebie i przyjazny w stosunku nieznajomych; średni temperament, łatwy do ułożenia

Głowa: mocna, proporcjonalna do całej budowy, nie za potężna
Mózgoczaszka: widziana z profilu i od przodu jest lekko wypukła, słabo zaznaczona bruzda czołowa
Stop: wyraźnie, ale niezbyt mocno zaznaczony, mocna, średniej długości kufa.
Nos : czarny
Kufa: mocna, średniej długości, grzbiet nosa prosty
Fafle: przylegające, czarne
Uzębienie: Kompletny, mocny zgryz nożycowy (M3 nie są brane pod uwagę). Zgryz cęgowy tolerowany.
Oczy: ciemnobrązowe, o kształcie migdałów, o dobrze przylegających powiekach, osadzone nie za głęboko, ani nie wypukłe. Luźne powieki są wadą.
Uszy : średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone , lekko zaokrąglone, w stanie spoczynku płasko przylegające, przy natężonej uwadze skierowane do przodu, przy czym brzeg ucha przylega do głowy.

Grzbiet: mocny i prosty, poziomy

Lędźwie: szerokie i mocne, widziane z góry lekko wcięte

Zad: łagodnie zaokrąglony.

Klatka piersiowa: szeroka i głęboka, sięgająca do łokci, z wyraźnym przedpiersiem, o szeroko-owalnym przekroju, żebra sięgające możliwie jak najdalej do tyłu

Dolna linia i brzuch: Od klatki piersiowej lekko wznosząca się ku tylnym kończynom .

Ogon: gęsto owłosiony, sięgający przynajmniej do stawu skokowego, w stanie spoczynku zwisający, w ruchu noszony na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.

Kończyny: mocnej budowy

Kończyny przednie: patrząc z przodu proste i równoległe, raczej szeroko ustawione.
Łopatki: długie, mocne, ustawione ukośnie, tworzące z ramieniem kąt niezbyt rozwarty, przylegające i dobrze umięśnione .
Łokcie: dobrze przylegające, nie odstające ani nie wykręcone do wewnątrz
Przedramię : mocne, proste
Śródręcze: widziane z boku prawie prostopadłe do podłoża, mocne, widziane z przodu stanowi proste przedłużenie przedramienia
Łapy: krótkie, zaokrąglone i zwarte, palce dobrze wysklepione, nie wykręcone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz

Kończyny tylne: patrząc od tyłu ustawione równolegle, nie za wąsko,
Udo: dość długie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione.
Podudzie: długie, tworzące z udem wyraźny kąt
Staw kolanowy: wyraźnie kątowany
Staw skokowy: mocny i dobrze kątowany
Śródstopie: Prawie prostopadłe, ostrogi muszą być usunięte, za wyjątkiem krajów, gdzie operacyjne usuwanie ostróg jest zabronione
Stopa: lekko wysklepiona, ale mniej niż łapa, nie skręcona ani do środka ani na zewnątrz

Chody: przestrzenne, równomierne, w każdym tempie dynamiczne, o swobodnym wykroku i mocnej pracy tylnych kończyn; w kłusie, patrząc od przodu i od tyłu, kończyny prowadzone równolegle.

Szata: włos: długi, błyszczący, prosty lub lekko sfalowany.

Umaszczenie: kruczoczarna maść podstawowa z ciemnym brązowo-czerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na wszystkich czterech kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami według wzoru: czysto biały, symetryczny rysunek na głowie: biała strzałka, która się rozszerza symetrycznie w kierunku nosa, tworząc białe znaczenie na kufie. Strzałka na czole nie powinna zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe znaczenie na kufie powinno sięgać najwyżej do kącików warg białe, umiarkowanie szerokie znaczenie przechodzące z podgardla na klatkę piersiową, pożądane: białe łapy, biały koniec ogona, tolerowane: mała, biała plama na karku, mała , biała plama przy odbycie.

Wielkość:
Psy: wysokość w kłębie 64 - 70 cm. (wzrost idealny 66 - 68 cm.)
Suki: wysokość w kłębie 58 - 66 cm. (wzrost idealny 60 - 63 cm.)

Wady:

Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa

• niepewny charakter
• delikatny kościec
• nierówne ustawienie siekaczy , jeśli jest zachowany prawidłowy zgryz
• brak innych zębów niż najwyżej dwóch (P1) (M3) nie są brane pod uwagę
• szata: wyraźnie skręcony włos

Błędy w umaszczeniu:

• brak białych znaczeń na głowie
• za szeroka strzałka i/lub
• białe znaczenie na kufie sięgające poza kąciki warg
• biały kołnierz
• duża biała plama na karku (o średnicy przekraczającej 6 cm.)
• duża biała plama przy odbycie (o średnicy przekraczającej 6 cm.)
• białe znaczenia na przednich kończynach, które wyraźnie sięgają
• poza środek śródręcza
• rażąco asymetryczny rysunek na głowie i klatce piersiowej
• czarne plamy i pasma na białym rysunku klatki piersiowej
• nieczysta biel (silne plamy pigmentowe)
• brązowe lub czerwone przesianie czarnej maści podstawowej

Wady wykluczające:

• agresywność, lękliwość, wyraźna płochliwość
• rozszczepiony nos
• przodozgryz, tyłozgryz , zgryz przemienny
• jedno lub dwa niebieskie oczy lub oczy z niebieskimi plamkami
• entropium, ektropium
• zakręcony lub załamany ogon
• krótki lub szorstki włos
• brak trójbarwności
• maść podstawowa inna niż czarna